Ik zeg altijd maar dat de jaren '20 drie grote muzikale veranderingen brachten. Ten eerste de opkomst van jazz- en dansmuziek als algemeen amusement. Ten tweede de nieuwe populariteit van de zogeheten ''crooners''. Een derde revolutie vond plaats in de instrumentatie van de populaire muziek: de kleine ukulele wist een belangrijke rol te bemachtigen. Een belangrijk exporteur van ukulele muziek was Johnny Marvin. In de twintiger en dertiger jaren heeft Johnny Marvin veel bijgedragen aan de opkomst van de ukulele en snaarinstrumenten in het algemeen. Zijn 78 toeren platen gingen rond die tijd als hete broodjes over de toonbank. Veel van zijn opgenomen liedjes zijn exemplarisch voor de zogeheten Roaring Twenties: vervuld van enigszins naïve blijheid en speelsheid. Marvins aangename stemgeluid zorgde ervoor dat hij vele fans wist te bekoren.

Marvin werd in 1897 geboren in Butler, Oklahoma. Op zijn zestiende verliet Marvin zijn thuisbasis om zich aan te sluiten bij een reizend Hawaiian ensemble. In dit verband speelde hij steel guitar en ukulele.

In de Eerste Wereldoorlog diende Marvin als barbier voor het leger. Na de oorlog wist Marvin enig succes te behalen als onderdeel van de vaudeville groep Sargent, Marvin, and the four Camerons. Samen met zijn partner Charles Sargent nam hij zelfs enkele grammofoonplaten op, maar die brachten weinig beroemdheid.

Vanaf 1924 zag het er plotseling veel beter uit voor Marvin. In dat jaar wist hij zijn eerste solo-opname met ukulele te realiseren. ''You know me Alabam'' was een succes vanaf dag één en Marvin werd een veelgevraagd vocalist en ukulele speler. In zijn hoogtijdagen werd Marvin vaak vergeleken met een andere populaire ukulele speler, Ukulele Ike. Ukulele Ike gebruikte geïmproviseerde scat-geluiden om zijn opnames op te vrolijken en Johnny Marvin gebruikte dat als inspiratie. Ook Marvin beheerste de kunst van het zogenaamde eefin'. 

In het midden van de jaren '20 sloot Marvin een platencontract met Columbia Records en op de labels was hij bekend als ''Johnny Marvin: The Ukulele Ace''. Typisch was wel dat Johnny's contract bij Columbia niet van exclusieve aard was; hij nam eveneens op voor kleinere labels en voor Edison. Dit was gewoon in de vroege jaren '20 - het concept van een exclusief contract was nog niet uitgevonden, met opvallende uitzonderingen zoals Enrico Caruso.

In het jaar 1927 trad Marvin op in theater-producties in de hele VS en had een geweldig platencontract bij Victor Records weten te bemachtigen. Zijn beroemdheid was zó groot, dat de muziekinstrumenten fabriek The Harmony Company of Chicago in 1928 een speciale ukulele ontwikkelde. Een van deze Johnny Marvin model ukuleles kwam zelfs in de handen van de Prins van Wales!

Het tij begon helaas te keren in de vroege jaren '30. Vaudeville werd steeds ouderwetser en radio en film nam haar rol over. Johnny Marvin stapte in 1932 over naar de radio en presenteerde in de periode 1932 - 1935 zijn eigen show op NBC. Vanaf 1937 werd Johnny Marvin actief als componist en producer. Hij werkte in die tijd veel samen met Gene Autrey en richtte met hem zelfs een muziekuitgeverij op.

Na het uitbreken van de Tweede Wereldoorlog tourde Marvin door Oost-Azië om daar de Amerikaanse troepen te entertainen. In 1943 liep Marvin knokkelkoorts op, een vorm van Malaria. Nadat hij terugkeerde in de VS weigerde hij behandeling voor de ziekte, aangezien hij zich had bekeerd tot een geloof dat dat verbood. Uiteindelijk leidde het gebrek aan behandeling tot zijn dood door een hartaanval in december 1944. Johnny Marvin was 47 jaar oud.